gül ürünleri

  Delirdi, keçileri kaçýrdý bu adam.
  Allah akýl, fikir versin!"

"Topraklarýmýza bizde gül dikelim.
Gülcülükte iyi para var!"

Isparta da gülcülüðün binlerce yýl gerilere giden, eski, köklü bir tarihi yoktur. Isparta gülcülüðü, en çok 150 yýlý bile geçmeyen bir tarihe sahiptir. Daha gülcülük Isparta'da bilinmez iken Burdur, Denizli, Çal yörelerinde Gül tarýmýnýn yapýlmakta olduðu bilinmektedir.

Gülcülüðü Isparta'ya, Yalvaç ilçesinden gelip Isparta'ya yerleþen Meydanbeyoðlu, Mehmet Ýzzet'in oðlu Ýsmail Efendi getirmiþtir. Bu getiriþin de çileli, çok ilginç bir öyküsü vardýr.

Ýsmail Efendi her Isparta'lý gibi bilinçli, uyanýk, yeni bir þeyler öðrenmeye, yapmaya susamýþ, kendine güvenli, çalýþkan, sabýrlý, hýrslý, direnme gücü olan, inatçý kiþiliðe sahip bir kiþi idi. O vakte dek, Isparta ovasýna ne ekilip dikilir ise pek gelir getirmiyor, çalýþýp çabalamalar boþa gidiyordu.

Ýsmail Efendi þöyle komþu illere Burdur, Denizli, Çal yörelerine doðru bir geziye çýktý. Oralarda ne ekip dikiyorlar, topraktan nasýl daha çok gelir saðlýyorlar baktý, çekti. Gülcülük büyük oranda yapýlýr ise iyi para getirir, Isparta topraklarýnda da gül yetiþir, kanýsýna vardý. Hiç vakit geçirmeden otuz dekar toprak saðladý. Çukurlarý açtýrdý. Çevrede bulunan süs güllerinin içinden yað gülü olabileceklerden, fidanlar aldý. Otuz dönüm yerin otuz dönümüne de gül dikti.

Yeni dikilen gülün üç ile beþ yýl sonra en iyi ürün vereceðini biliyordu. sabýrla gül bahçesini aksatmadan suladý, yabani otlarý yoldu, çapaladý, o günlerin koþullarýna göre zararlý böcekleri öldürücü ilaçlar attý.

Daha üçüncü verim yýlý gelmeden gülyaðý çýkarma iþinde kendine gerekli olacak araçlarýn bazýlarýný yerli ustalara Isparta'da yaptýrdý. Ustalarýn yapma güçlerinin dýþýnda kalanlarý da Bulgaristan'a dek gitti; oradan aldý, geldi. Güzelce, noksansýz bahçesine kurdu. Gülyaðý çýkarýrken gerekecek suyu da "Bambullu Ceviz" denen yerden getirdi, bahçesine akýttýktan sonra, sabýrla üçüncü ürün yýlýný beklemeye baþladý.

Parasal yönden de sýkýntý, bunaltý içindeydi. Müthiþ paraya gereksinmesi vardý. Büyük bir giriþimde bulunmuþ, atýlým yapmýþtý. Otuz dönüm toprak saðlamýþ, çukur kazdýrmýþ, gül fidanlarýný diktirmiþ, gülyaðý çýkarýlmasýnda gerekli olacak araçlara da pek çok para vermiþ, yatýrým yapmýþtý. Ýyi ürün alýr, gülyaðý çýkarýr, eline toptan para geçerse, harcýný borcunu ödemeyi düþlüyordu. Dört gözle beklemekte olduðu üçüncü ürün yýlý geldi. Don, kar, kýþ, rüzgar, yaðmur, dolu... anlayamadýðý bir tabiat olayý nedeniyle gül fidanlarý hiç çiçek vermediler. Emekleri, harcadýðý bunca para boþa gitti. Umudunu bir yýl sonrasýna, dördüncü ürün yýlýna baðladý. O yýl da bahçesi iyi çiçek verdi; bu kez gülyaðý çýkarma yöntemini bilmeyiþi yüzünden baþarýlý olamadý...

DELÝRDÝ KEÇÝLERÝ KAÇIRDI BU ADAM.
ALLAH AKIL FÝKÝR VERSÝN!

Gözler Ýsmail Efendi'nin üstündeydi. Halk, ilgiyle onu izliyor; yolda, sokakta, kahvede, handa evde yerde... hep onun bu giriþimi konuþuluyor, çektiði emeðin, harcadýðý paranýn hesabý, kitabý yapýlýyor, alaya alýnýyor, eðleniliyor; "Delirdi, keçileri kaçýrdý bu adam, Allah akýl fikir versin" deniyordu..

Gülcü Ýsmail Efendi, direnme gücünü yitirmedi. Kulaklarýný çevrede söylenenlere týkadý. Baþarýsýzlýðýnýn nedenleri üzerinde durdu. Sordu, soruþturdu, inceledi, araþtýrdý. Çalýþtý, çabaladý gülyaðý çýkarma yöntemini en küçük ayrýntýsýna varana dek öðrendi. Kendini, bir sonraki ürün yýlýna iyiden iyiye hazýrladý.